Nieuws:120212 Vene Capriles

|Heeft Datum Van Invoer=2012/02/13

|Heeft Datum Van Invoer=2012/02/13

|Heeft Afbeelding=Capriles.jpeg

|Heeft Afbeelding=Capriles.jpeg

|Heeft Hoofdpagina=Nee

|Heeft Hoofdpagina=Nee

}}

}}

Capriles is zoon van een Pools-Joodse moeder en een Venezolaanse vader met wortels op de Nederlandse Antillen. Hij wordt beschouwd als een briljant politicus en een succesvol bestuurder, die bovendien profiteert van een hoge ‘Rutte-factor’: jong, energiek, goedlachs, ongecompliceerd en vrijgezel. De 39-jarige jurist was op zijn 27ste vicevoorzitter van het parlement, werd daarna burgemeester en is nu gouverneur. In tegenstelling tot veel andere politici heeft Capriles geen enkele verdenking van corruptie op zich. Zijn enige smet zijn vier maanden voorarrest, omdat hij illegaal de Cubaanse ambassade in Caracas zou zijn binnengedrongen, tijdens een kortstondige staatsgreep tegen Chávez in 2002. De rechter sprak hem vrij.  

Capriles is zoon van een Pools-Joodse moeder en een Venezolaanse vader met wortels op de Nederlandse Antillen. Hij wordt beschouwd als een briljant politicus en een succesvol bestuurder, die bovendien profiteert van een hoge ‘Rutte-factor’: jong, energiek, goedlachs, ongecompliceerd en vrijgezel. De 39-jarige jurist was op zijn 27ste vicevoorzitter van het parlement, werd daarna burgemeester en is nu gouverneur. In tegenstelling tot veel andere politici heeft Capriles geen enkele verdenking van corruptie op zich. Zijn enige smet zijn vier maanden voorarrest, omdat hij illegaal de Cubaanse ambassade in Caracas zou zijn binnengedrongen, tijdens een kortstondige staatsgreep tegen Chávez in 2002. De rechter sprak hem vrij.  

Aan Capriles de taak om een einde maken aan een lange impasse. Dertien jaar lang was de oppositie geobsedeerd door het vertrek van Chávez. Referenda, stakingen, een verkiezingsboycot en zelfs een staatsgreep zijn uit de kast gehaald, maar zonder effect. Onderlinge verdeeldheid en het gebrek aan een goede kandidaat met een aansprekend alternatief hield twijfelende kiezers bij Chávez, die bovendien heeft gezworen tot 2031 aan te blijven. Hij wil zijn “Bolivariaanse revolutie” voltooien, die streeft naar een staatsgeleide economie en de concentratie van vrijwel alle macht in de persoon van de president. Daarvoor moet hij wel steeds de verkiezingen winnen. Op 7 oktober zijn de eerstvolgende, en voor het eerst is er een kans dat in oktober de oppositie aan de macht komt.  

Aan Capriles de taak om een einde maken aan een lange impasse. Dertien jaar lang was de oppositie geobsedeerd door het vertrek van Chávez. Referenda, stakingen, een verkiezingsboycot en zelfs een staatsgreep zijn uit de kast gehaald, maar zonder effect. Onderlinge verdeeldheid en het gebrek aan een goede kandidaat met een aansprekend alternatief hield twijfelende kiezers bij Chávez, die bovendien heeft gezworen tot 2031 aan te blijven. Hij wil zijn “Bolivariaanse revolutie” voltooien, die streeft naar een staatsgeleide economie en de concentratie van vrijwel alle macht in de persoon van de president. Daarvoor moet hij wel steeds de verkiezingen winnen. Op 7 oktober zijn de eerstvolgende, en voor het eerst is er een kans dat in oktober de oppositie aan de macht komt.  

Niettemin is de vraag of Capriles zal zijn opgewassen tegen Chávez. Ondanks de gierende inflatie, de enorme criminaliteit en zijn alsmaar groeiende macht is de populistische leider onverminderd populair bij de armen. Bovendien heeft hij vrijwel media in handen en alle middelen om campagne te voeren. Op dit moment stampt hij in naam van de revolutie duizenden sociale woningen uit de grond, wetende dat ook zijn eigen toekomst allerminst is gegarandeerd, politiek maar ook fysiek. Details over de kanker die hij afgelopen zomer bekend maakte, worden nog steeds verzwegen, maar het wemelt van de geruchten als zou hij misschien de verkiezingen van oktober niet eens meer halen. In de campagnes is het onderwerp wijselijk vermeden. “Ik wens hem een lang leven toe,” is het enige dat Capriles er over kwijt wil, “zodat hij getuige kan zijn van de verandering in Venezuela.”

Niettemin is de vraag of Capriles zal zijn opgewassen tegen Chávez. Ondanks de gierende inflatie, de enorme criminaliteit en zijn alsmaar groeiende macht is de populistische leider onverminderd populair bij de armen. Bovendien heeft hij vrijwel media in handen en alle middelen om campagne te voeren. Op dit moment stampt hij in naam van de revolutie duizenden sociale woningen uit de grond, wetende dat ook zijn eigen toekomst allerminst is gegarandeerd, politiek maar ook fysiek. Details over de kanker die hij afgelopen zomer bekend maakte, worden nog steeds verzwegen, maar het wemelt van de geruchten als zou hij misschien de verkiezingen van oktober niet eens meer halen. In de campagnes is het onderwerp wijselijk vermeden. “Ik wens hem een lang leven toe,” is het enige dat Capriles er over kwijt wil, “zodat hij getuige kan zijn van de verandering in Venezuela.”