Nieuws:121112 Colombia Tanja

Alexandra, zoals ze zich bij de Farc laat noemen, staat open voor alle vragen en is vrij om te spreken. Na een kleine week in Havana weet ze via internet wat er in Nederland geschreven wordt over Colombia, de Farc en haarzelf. “De berichtgeving is erg op mij geconcentreerd. Dat is ook wel logisch, want ik wek als Nederlandse natuurlijk nieuwsgierigheid en sensatie.” Ze kent het slechte imago van de Farc. “Er is al jaren een mediacampagne tegen de Farc aan de gang; wij hebben nooit ruimte gehad om ons verhaal te doen, om te zeggen waarvoor wij vechten.”  

Dat dit beeld komt door ontvoeringen en aanslagen is onterecht, vindt ze. “Iemand die de staat geen belasting betaald gaat naar de gevangenis. Iemand die ons geen revolutionaire belasting betaalt, gaat naar ónze gevangenis. Dat is ontvoering, al hebben we hebben besloten dat we het niet meer doen. En de aanslagen: we zijn een leger. Wij gebruiken wapens en die wapens doden. We strijden tegen het leger, de paramilitairen en de politie. Daar vallen natuurlijk doden bij, want dit is een oorlog. Zij vallen ons aan, wij vallen hun aan.”  

Dat maakt de gewapende strijd niet achterhaald, vindt de guerrillera. “Gebleken is dat in Colombia nog steeds geen plek is voor politieke deelname op een vreedzame manier. In de jaren tachtig is onze politieke partij compleet uitgemoord. Sindsdien is het geweld tegen mensen met andere politieke ideeën alleen maar toegenomen. Er is in Colombia repressie door het leger. Mensen met linkse ideeën worden uitgemoord. Dat is niet legitiem. In een land met zoveel repressie tegen de bevolking kun je niet spreken van democratie. De armoede is zo groot dat mensen hun stem geven voor een bord linzen. Dan is het heel moeilijk om over een democratisch gekozen regering te praten.”