Nieuws:130308 Venezuela ceremonie

{{Nieuws
|Heeft Toonnaam=Uren in de rij voor een blik in de kist
|Heeft Locatie=Venezuela
|Heeft Datum Van Invoer=2013/03/08
|Heeft Afbeelding=Chavez-621x328.jpg
|Heeft Bijschrift=Maduro en Diosdado Cabello
|Heeft Samenvatting=De “commandant van het volk” is dood, maar zijn revolutie had vrijdag de dag een topdag.
|Heeft Hoofdpagina=Ja
}}
“Chávez is niet dood, hij is net geboren.” Met wallen onder de ogen van emotie en slaapgebrek komt Maria Andrade uit de “Brandende Kapel” waar de deze week overleden president ligt opgebaart. “Ik had nooit gedacht mijn president nog eens zo te zien, maar nu is hij hier,” zegt 54-jarige onderwijzeres geëmotioneerd en klopt op haar hart. Gisterochtend om zes uur sloot ze aan in de rij, om zes uur vanmorgen schuifelde ze eindelijk langs de kist. Een etmaal wachtte ze om een paar seconden het gezicht te zien van haar dode held, net als duizenden anderen, huilend, rouwend, een snelle blik in de kist, een kruis en weer naar buiten. 

Op straat, langs kilometers lange rijen worden revolutionaire souvenirs verkocht; T-shirts met “Chávez leeft, de strijd gaat voort” en foto’s, met zijn dochters en van zijn laatste optreden. De verkoop van alcohol verboden, om de emoties in toom te houden. Tot op het laatst bleef onbekend waar de socialistische leider begraven zou worden. De regering verandert het draaiboek voortdurend. De agenda kreeg een onverwachte wending toen vicepresident Nicolás Maduro meldde dat Chávez helemaal niet wordt begraven maar gebalsemd in een glazen kist zal worden opgebaard in het Museum van de Revolutie: “Net als Ho Chi Minh, Mao Tse Tung en Lenin. Opdat het volk hem voor eeuwig kan zien.” Zijn lichaam zal nog “minstens zeven dagen” blijven opgebaard. 

De “commandant van het volk” is dood, maar zijn revolutie wentelde zich vrijdag in de warme belangstelling van ruim zestig delegaties, staatshoofden en regeringsleiders die voor de rouwceremonie naar Caracas waren gekomen. Latijns Amerikaanse revolutionairen als Raúl Castro en Evo Morales zaten zij aan zij met illustere vrienden als Mahmud Ahmadinedjad en Victor Lukashenko. Nederland stuurde Minister van Staat Hans van de Broek. De Verenigde Staten hielden het bij lager personeel van de ambassade, een reactie op de tirade eerder deze week, waarbij Maduro de Amerikanen de schuld gaf van de dood van Chávez.

De ceremonie was, geheel in de geest van de overledene, politiek geladen met veel “Viva Chávez”. Terwijl Maduro huilend een hulde bracht aan Chávez, met een felheid zijn leermeester waardig, vergaderde elders in de stad de oppositie over de grote internationale aandacht voor de begrafenis en het positieve beeld van Chávez in de media. Later op de dag, na middernacht Nederlandse tijd, was de inhuldiging aangekondigd van Nicolás Maduro tot president van Venezuela, in strijd met de grondwet. Die schrijft voor dat de parlementsvoorzitter de macht moet overnemen om binnen dertig dagen verkiezingen uit te schrijven. Maar Chávez benoemde Maduro voor zijn dood tot politieke erfgenaam. En de vraag wie voorgaat, de grondwet of de wil van Chávez, is in deze dagen in Venezuela snel beantwoord.