Nieuws:130923 Cuba Chepe overlijdt

{{Nieuws
|Heeft Toonnaam=Cuba verliest weer dissident
|Heeft Locatie=Cuba
|Heeft Datum Van Invoer=2013/09/23
|Heeft Afbeelding=Espinosa-chepe--644x362.jpg
|Heeft Bijschrift=Oscar Espinosa Chepe
|Heeft Samenvatting=Opnieuw verliest Cuba een vooraanstaand dissident. Na de dood van Laura Pollán (2011) en Oswaldo Payá (2012) overleed maandag econoom Oscar Espinosa Chepe op 72-jarige leeftijd in een ziekenhuis in Madrid. “Ik ben geen communist maar ook geen anticommunist,” zei hij in een interview. “Ik strijd voor een Cuba voor alle Cubanen, los van alle ideologische verschillen.”
|Heeft Hoofdpagina=Nee
}}
Het was deze overtuiging die hem een natuurlijke vijand maakte voor totalitaire leiders. Espinosa behoorde tot de generatie dissidenten die door twee dictaturen gevangen zijn gezet. In zijn jonge jaren door dictator Fulgencio Batista, wegens zijn sympathie voor de revolutie. En later door Fidel Castro, de man voor wie hij ooit door het vuur ging. “Ik heb jarenlang geloofd in het paradijs van het socialisme,” zei Espinosa later. Hij was diplomaat in dienst van Castro, werkte bij het Centraal Planbureau en gaf de líder máximo economisch advies.

Wel werd hij al snel extra in de gaten gehouden vanwege zijn mening. “Oscar heeft de problemen met het regime nooit opgezocht,” zegt zijn vrouw en bekende dissidente Miriam Leiva telefonisch vanuit Madrid. “Hij wilde gewoon dat de dingen beter werden. En wat hij dacht dat zei hij ook.” Eind jaren tachtig liep het fout. De ontwikkelingen in Oost-Europa overtuigden Espinosa dat ook Cuba rijp was voor verandering. Het kostte hem zijn baan en Espinosa begon met het publiceren van kritische artikelen over de Cubaanse economie in buitenlandse media. “Hij ruilde de zekerheid van zijn leven als communistisch ambtenaar in voor de risico’s van de oppositie,” zegt Cubakenner Kees Van Kortenhof, die Espinosa goed kende. “Hij bleef tot het einde geloven in een vreedzame dialoog en verzoening.”

Aan Castro was dat niet besteed. Tijdens de zogenaamde Zwarte Lente van 2003 was Espinosa een van de bekendste van de 75 dissidenten die werden opgepakt. Hij kreeg 20 jaar cel, maar kwam wegens zijn snel verslechterende gezondheid als een van de eersten na 19 maanden vrij. Espinosa werd er niet minder mondig om, en waarschuwde dat de “hervormingen” in Cuba schijnveranderingen zijn die het land meer problemen opleveren. Hij was een van de weinigen van de groep van 75 die Cuba nooit wilden verlaten, maar uiteindelijk dwong zijn gezondheid hem toch naar Spanje te reizen voor medische hulp. Met zijn dood verliest Cuba opnieuw een emblematische telg van de generatie “historische dissidenten” die, hoewel jonger dan de stokoude machthebbers, het einde van de Castrodynastie niet meer mogen meemaken.