| Home | Archief | Biografie | Handleiding | Wensen |
Nieuws:120912 Vene OAS
Uit EdwinKoopman
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Nieuws |Heeft Toonnaam=Venezuela verlaat “instrument van Imperium” |Heeft Locatie=Venezuela |Heeft Datum Van Invoer=2012/09/12 |Heeft Afbeelding=Cidh.jpg |Heeft ...') |
|||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
|Heeft Afbeelding=Cidh.jpg | |Heeft Afbeelding=Cidh.jpg | ||
|Heeft Bijschrift=Hugo Chávez | |Heeft Bijschrift=Hugo Chávez | ||
| - | |Heeft Samenvatting=Venezuela trekt zich formeel terug uit de Interamerikaanse Mensenrechtencommissie CIDH. Het besluit is illustratief voor de sfeer in Latijns Amerika. Aanleiding voor het Venezolaanse besluit is een oordeel van het aan de CIDH gekoppelde Mensenrechtenhof ten nadele van Venezuela. Het land zou de rechten hebben geschonden van Raúl Díaz, die zes jaar gevangen zat voor het plegen van bomaanslagen. Díaz zegt onschuldig te zijn en vluchtte tijdens verlof naar de VS. | + | |Heeft Samenvatting=Venezuela trekt zich formeel terug uit de Interamerikaanse Mensenrechtencommissie CIDH. Het besluit is illustratief voor de sfeer in Latijns Amerika. Aanleiding voor het Venezolaanse besluit is een oordeel van het aan de CIDH gekoppelde Mensenrechtenhof ten nadele van Venezuela. Het land zou de rechten hebben geschonden van Raúl Díaz, die zes jaar gevangen zat voor het plegen van bomaanslagen. Díaz zegt onschuldig te zijn en vluchtte tijdens verlof naar de VS. |
|Heeft Hoofdpagina=Nee | |Heeft Hoofdpagina=Nee | ||
}} | }} | ||
| Regel 13: | Regel 13: | ||
Ironisch genoeg gaan vooral leiders die zichzelf “links” noemen tekeer tegen een Commissie, die het doorgaans juist opneemt voor inheemse volken, vakbonden en journalisten. Gaf de CIDH in de jaren zeventig vooral de rechtse dictaturen er van langs, nu gaan de reprimandes ook naar “progressieve” leiders. In het laatste jaarverslag staan naast Colombia en Honduras ook de “socialistische” landen Venezuela en Cuba op een zwarte lijst. Vorig jaar wekte de Commissie bovendien de woede van Brazilië door het einde te gelasten van de bouw van een megadam in de Amazone, na een aanklacht door inheemse groepen. Begin dit jaar kreeg Ecuador een reprimande vanwege een miljoenenboete die werd opgelegd aan een kritische krant. | Ironisch genoeg gaan vooral leiders die zichzelf “links” noemen tekeer tegen een Commissie, die het doorgaans juist opneemt voor inheemse volken, vakbonden en journalisten. Gaf de CIDH in de jaren zeventig vooral de rechtse dictaturen er van langs, nu gaan de reprimandes ook naar “progressieve” leiders. In het laatste jaarverslag staan naast Colombia en Honduras ook de “socialistische” landen Venezuela en Cuba op een zwarte lijst. Vorig jaar wekte de Commissie bovendien de woede van Brazilië door het einde te gelasten van de bouw van een megadam in de Amazone, na een aanklacht door inheemse groepen. Begin dit jaar kreeg Ecuador een reprimande vanwege een miljoenenboete die werd opgelegd aan een kritische krant. | ||
| + | |||
De meerderheid van de landen in Latijns Amerika wil weliswaar geen opheffing van de Commissie, maar steunt wel het voorstel tot een grondige hervorming. Mensenrechtenorganisaties reageren bezorgd. De voorgestelde maatregelen zullen volgens hen leiden tot “politisering” van de CIDH en zouden zijn bedoeld om de Commissie monddood te maken. “Bepaalde regeringen proberen greep te krijgen op de CIDH om het daarmee te verzwakken,” zei José Miguel Vivanco van Human Rights Watch. Ammnesty International heeft de leiders van de OAS respect gevraagd voor de Commissie. | De meerderheid van de landen in Latijns Amerika wil weliswaar geen opheffing van de Commissie, maar steunt wel het voorstel tot een grondige hervorming. Mensenrechtenorganisaties reageren bezorgd. De voorgestelde maatregelen zullen volgens hen leiden tot “politisering” van de CIDH en zouden zijn bedoeld om de Commissie monddood te maken. “Bepaalde regeringen proberen greep te krijgen op de CIDH om het daarmee te verzwakken,” zei José Miguel Vivanco van Human Rights Watch. Ammnesty International heeft de leiders van de OAS respect gevraagd voor de Commissie. | ||
| + | |||
De kritiek op de CIDH heeft ook te maken met de enorme aversie van radicale leiders in Latijns Amerika jegens de OAS. Bij oprichting in 1948 was de OAS een vrucht van de Monroedoctrine, die Latijns Amerika beschouwde als een exclusieve achtertuin voor de VS. In 1962 werd, onder druk van de VS, Cuba geschorst wegens schending van de mensenrechten terwijl rechtse dictaturen, die duizenden mensen over de kling joegen, gewoon lid mochten blijven. Sinds de jaren 70 en zeker in het afgelopen decennium is de OAS onafhankelijker geworden. Zo werd in 2005 voor het eerst een secretaris generaal gekozen die niet de voorkeur had van Washington; de Chileen José Miguel Insulza. | De kritiek op de CIDH heeft ook te maken met de enorme aversie van radicale leiders in Latijns Amerika jegens de OAS. Bij oprichting in 1948 was de OAS een vrucht van de Monroedoctrine, die Latijns Amerika beschouwde als een exclusieve achtertuin voor de VS. In 1962 werd, onder druk van de VS, Cuba geschorst wegens schending van de mensenrechten terwijl rechtse dictaturen, die duizenden mensen over de kling joegen, gewoon lid mochten blijven. Sinds de jaren 70 en zeker in het afgelopen decennium is de OAS onafhankelijker geworden. Zo werd in 2005 voor het eerst een secretaris generaal gekozen die niet de voorkeur had van Washington; de Chileen José Miguel Insulza. | ||
| + | |||
Toch zien linkse leiders de OAS nog steeds als “het Amerikaanse Ministerie van Koloniën”, zoals Fidel Castro het ooit verwoordde. In 2009 liet de OAS Cuba weer toe, maar Castro bedankte voor de eer. Anno 2012 “heeft de OAS twee mogelijkheden,” zei de Boliviaanse leider Evo Morales afgelopen zomer: “Of hij sterft in dienst van het Imperium, of hij herleeft in dienst van de volken van de Amerika’s.” | Toch zien linkse leiders de OAS nog steeds als “het Amerikaanse Ministerie van Koloniën”, zoals Fidel Castro het ooit verwoordde. In 2009 liet de OAS Cuba weer toe, maar Castro bedankte voor de eer. Anno 2012 “heeft de OAS twee mogelijkheden,” zei de Boliviaanse leider Evo Morales afgelopen zomer: “Of hij sterft in dienst van het Imperium, of hij herleeft in dienst van de volken van de Amerika’s.” | ||
