| Home | Archief | Biografie | Handleiding | Wensen |
Nieuws:121005 Venezuela verkiezingen
Uit EdwinKoopman
| Regel 8: | Regel 8: | ||
|Heeft Hoofdpagina=Nee | |Heeft Hoofdpagina=Nee | ||
}} | }} | ||
| - | “Mijn familie liep altijd in rode T-shirts,” zegt de 25-jarige Angie Rivas. “Maar nu zien ze dat de toekomst ligt bij de oppositie.” Rivas woont in de arme volkwijk Macarao, al jaren exclusief terrein van president Hugo Chávez. | + | “Mijn familie liep altijd in rode T-shirts,” zegt de 25-jarige Angie Rivas. “Maar nu zien ze dat de toekomst ligt bij de oppositie.” Rivas woont in de arme volkwijk Macarao, al jaren exclusief terrein van president Hugo Chávez. Maar nu niet meer. Traditionele rode bolwerken als Macarao zien er tegenwoordig geschakeerd uit en wat nieuw is: mensen durven er voor uit te komen. Zondag mogen 19 miljoen Venezolanen bepalen of hij voor de vierde keer president wordt. De vorige drie haalde hij met gemak een meerderheid, maar dit keer zit de jonge oppositieleider Henrique Capriles hem op de hielen. |
De 40-jarige jurist Henrique Capriles Radonski wordt gezien als een politiek wonderkind. Ooit was hij het jongste congreslid, op zijn 27ste was hij parlementsvoorzitter, later werd hij burgemeester en gouverneur. Hij voerde een smetteloos beleid zonder enige zweem van corruptie. Zijn imago als kandidaat van de rijken en middenklasse bestrijdt hij met verve. De energieke nieuwkomer vertegenwoordigt 22 oppositiepartijen, die na jaren verdeeldheid en mislukte acties om Chávez weg te krijgen de handen ineen sloegen. “Er is een weg” luidt de leus waarmee hij het land door raasde, 280 dorpen en steden bezocht en zich ontpopte tot de man van de verandering. Want Chávez mag een revolutie leiden tegen het establishment; na veertien jaar is hij zelf de gevestigde orde. | De 40-jarige jurist Henrique Capriles Radonski wordt gezien als een politiek wonderkind. Ooit was hij het jongste congreslid, op zijn 27ste was hij parlementsvoorzitter, later werd hij burgemeester en gouverneur. Hij voerde een smetteloos beleid zonder enige zweem van corruptie. Zijn imago als kandidaat van de rijken en middenklasse bestrijdt hij met verve. De energieke nieuwkomer vertegenwoordigt 22 oppositiepartijen, die na jaren verdeeldheid en mislukte acties om Chávez weg te krijgen de handen ineen sloegen. “Er is een weg” luidt de leus waarmee hij het land door raasde, 280 dorpen en steden bezocht en zich ontpopte tot de man van de verandering. Want Chávez mag een revolutie leiden tegen het establishment; na veertien jaar is hij zelf de gevestigde orde. | ||
