Home
Archief
Biografie
Handleiding
Wensen
Nieuws:130221 Bolivia ambassade
Uit EdwinKoopman
van
Nieuws:130221 Bolivia ambassade
Ga naar:
navigatie
,
zoeken
{{Nieuws |Heeft Toonnaam="Bolivia gaat niet zelf ronselen" |Heeft Locatie=Bolivia |Heeft Datum Van Invoer=2013/02/21 |Heeft Afbeelding=IMG 0975.JPG |Heeft Bijschrift=Eigendomstitels voor de boeren |Heeft Samenvatting=Latijns Amerika is met vijf te sluiten Nederlandse ambassades hard getroffen door de bezuinigingen op Buitenlandse Zaken. De grootste post die dit jaar dicht gaat is die in Bolivia; een gemiste kans, zeggen deskundigen. Net nu Nederland de vruchten kan plukken van decennialang investeren in vertrouwen, gaan de deuren dicht. |Heeft Hoofdpagina=Nee }} Trommels en toeters stoten hun monotone feestgeluiden over de Boliviaanse hoogvlakte. Inheemse vrouwen in fel gekleurde hoepelrokken dansen richting het plein, op hun hoofden balanceren bolhoedjes probleemloos mee. Mannen met hoeden en in hun beste pak stellen zich op voor een groot podium. Dat is feest in Irpa Grande, een kleine gemeenschap op een uur rijden van La Paz. Ongeveer duizend boeren én boerinnen ontvangen uit handen van het Nationale Instituut voor Landhervorming INRA eigendomsrechten voor grond die ze al generaties lang bewerken; een paspoort voor kredieten of grondverkoop. “Met speciale dank aan Holanda,” schalt het door de geluidsboxen. Het INRA kreeg de afgelopen tien jaar 16 miljoen dollar steun. “Daarmee zijn omgerekend tien miljoen hectare grond in handen gekomen van kleine boeren,” bertekent Juanito Tapia van het INRA. De donaties waren onderdeel van de jaarlijks ongeveer 30 miljoen ontwikkelingshulp aan Bolivia voor onderwijs, mensenrechten, emancipatie en productieve projecten. “Themas waar andere donoren weinig aandacht hebben besteed,” zegt Anke van Dam van de ambassade. Nederland was jarenlang een van Bolivia’s belangrijkste donateurs; de ambassade in La Paz was de grootste Nederlandse post in Latijns Amerika. Maar niet lang meer. De ambassade gaat op 31 december na 24 jaar dicht in het kader van de bezuiniging op Buitenlandse Zaken. De zorg voor Bolivia moet worden overgeheveld naar de ambassade in de Peruaanse hoofdstad Lima. Samen met Ecuador, Uruguay, Nicaragua en Guatemala maakt Bolivia deel uit van de aderlating voor de Nederlandse diplomatie in Latijns Amerika. “Deze landen zijn altijd sterk verbonden geweest met ontwikkelingssamenwerking,” zegt professor Michiel Baud, directeur van het Latijns-Amerika Studiecentrum CEDLA, tijdens een bezoek aan Bolivia. “Men heeft het gevoel dat Latijns Amerika rijk genoeg is geworden. Nederland wil nu een beleid voeren waarin de economische diplomatie, dus het eigenbelang een grotere rol speelt,” zegt Baud, “en in deze landen is volgens Den Haag te weinig te halen.” Bolivia staat bekend als het armste land van Zuid-Amerika, maar de economie groeit met ruim 5 procent. Het land bulkt van de grondstoffen; ijzer, gas, lithium, goud. Sinds 2006 doet Bolivia er alles aan om het beheer en de export daarvan in eigen beheer te krijgen. Motor hierachter is Evo Morales, die wordt gevierd als “de eerste inheemse president” in een land waar tegen de 60 procent van de inwoners behoort een oorspronkelijke etnische groep. Bolivia centraliseerde de economie en nationaliseerde openbare voorzieningen en strategische sectoren zoals de gaswinning. Samen met de gestegen prijzen voor grondstoffen betekende dit een explosieve groei van inkomsten voor de Boliviaanse schatkist. “Daardoor Bolivia veel meer mogelijkheden dan vroeger,” zegt socioloog Fernando Mayorga. “Daar staat tegenover dat de productieve sector heel zwak is gebleven. Bolivia genereert bijvoorbeeld weinig hooggeschoolde werkgelegenheid.” De Boliviaanse viceminister van Planning Harley Rodríguez, die de internationale samenwerking coördineert, zit met zijn handen in het haar. Hij is verbijsterd over het Nederlandse vertrek. “Net nu we het land hervormen, gaat de hulp er vandoor,” zegt Rodriguez. Voor hem ligt een dikke stapel met statistieken. Voor de regering betekent het Nederlandse vertrek een aderlating van tientallen miljoenen. Bolivia is rijk, hij geeft het toe. “Maar de rijkdom is altijd verkwanseld. Pas sinds 2006 zijn we dat in hoog tempo aan het inhalen.” In 2003 werd nog bijna twee derde van de rijksbegroting extern gefinancierd, leest Rodríguez in zijn grafieken. Voor dit jaar is dat nog geen kwart. “Er komt een tijd dat we onze hand niet meer hoeven ophouden”, zegt de viceminister. De streefdatum is 2025. Om een verantwoord vertrek mogelijk te maken heeft de ambassade een exitstrategie geformuleerd, maar die kan niet voorkomen dat tal van Boliviaanse organisaties de deuren moeten sluiten. Een onderzoeksinstituut dat volledig op Nederlands geld draait is ten dode opgeschreven. De organisatie Fautapo, die onder meer technisch onderwijs en voorlichting geeft aan wijn- en quinoaboeren gaat het moeilijk krijgen. Groot risico lopen volgens de ambassade de landhervorming, milieuprogramma’s en de Defensoría del Pueblo. Deze Boliviaanse ombudsman hoopt dat zijn regering de vijfjaarlijkse bijdrage van een miljoen euro compenseert. “Gematigd optimistisch,” is Defensor Rolando Villena: “We blijven natuurlijk een luis in de pels”. Nederland heeft zich bij voor- en tegenstanders van de Boliviaanse regering geliefd gemaakt. De Hollandse hulp wordt geprezen vanwege zijn onvoorwaardelijkheid. “In de strijd tegen armoede heeft de internationale samenwerking niet veel opgeleverd, maar voor versterking van de instituties was het essentieel, en dat is waar Nederland zich op richtte,” zegt Carlos Toranzo, een vooraanstaande Boliviaanse intellectueel. “Twintig jaar geleden hadden we hier geen idee van mensenrechten, emancipatie, decentralisatie of scheiding der machten. Nu wel.” Toranzo heeft felle kritiek op de regering Morales, die hij populistische vindt en ondemocratisch; maar precies daarom vindt hij het jammer dat Nederland weggaat: “Er is nog veel te doen.” Als Michiel Baud door de straten van La Paz loopt, ziet hij een ontluikend land vol mogelijkheden. “Morales deze samenleving in zeven jaar tijd veranderd. De armoede is niet weg, de discriminatie van indianen is niet weg, maar Bolivia is wel heel hard bezig om die problemen op te lossen.” Daar heeft Nederland aan bijgedragen. “Onze betrokkenheid wordt door Boliviaanse partners heel erg gewaardeerd. Zelfs als je accepteert dat ontwikkelingssamenwerking minder met worden, dan nog is het een decennialange investering geweest in vertrouwen.” Dat vertrouwen vormt volgens Baud het opgebouwde kapitaal waar ook het Nederlandse bedrijfsleven van zou moeten profiteren. “Het is ongelooflijk jammer dat op het moment dat je kan gaan oogsten, ermee ophoudt.” Wel denkt Baud dat de ambassade eerder had kunnen anticiperen op de nieuwe wind uit Den Haag. Zolang de post nog open is, vormt Maarit Ivalo de schakel tussen Bolivia en het Nederlandse bedrijfsleven. “Bolivia is momenteel heel actief met publieke investeringen in grote infrastructurele projecten. Maar het mist de kennis,” zegt Ivalo. “De ambassade is gevraagd om Nederlandse expertise in te zetten, nu gefinancierd door Bolivia zelf.” Voor de industrialisering van lithium bijvoorbeeld, en de studie naar een kanaal voor de export van ijzererts. Hector Toranzo, adviseur van de minister van Openbare Werken bevestigt dit. Dankzij de ambassade overlegt hij nu met DHV en Witteveen&Bosch. “De opdracht kwam direct van de president zelf; het móést Nederland zijn.” Zonder ambassade zou dat soort verzoeken stranden, zegt Ivalo: “Bolivia gaat niet zelf in Nederland bedrijven ronselen.”
Sjabloon:Afbeelding
(
brontekst bekijken
)
Sjabloon:Nieuws
(
brontekst bekijken
)
Ga naar
Nieuws:130221 Bolivia ambassade
.
Weergaven
Persoonlijke instellingen
10.10.10.111
Overlegpagina voor dit IP-adres
Aanmelden
De tijd in...
Amsterdam
Mexico City
Buenos Aires
Navigatie
Hoofdpagina
Gebruikersportaal
In het nieuws
Recente wijzigingen
Willekeurige pagina
Hulp
Zoeken
Hulpmiddelen
Verwijzingen naar deze pagina
Verwante wijzigingen
Speciale pagina's